Naoczny Obserwator

     Choć jako Polacy możemy nazywać się przedsiębiorczymi ludźmi, to mamy pewne złe nawyki objawiające się chorobliwą chęcią wyjścia na swoje, załatwiania wszystkiego pod stołem, obchodzenia prawa, przywłaszczania sobie mienia, generalnie łamania sobie głowy nad tym jak zarobić, lub przynajmniej zaoszczędzić trochę pieniędzy cudzym kosztem. Najlepiej kosztem podmiotów bezosobowych, traktowanych jak dobro wspólne takich jak np. zakład pracy, organizacja pożytku publicznego, czy skarb Państwa, gdyż nie budzi to w nas zbędnych zahamowań czy wyrzutów sumienia. Parafrazując Stalina: jeśli okradasz staruszkę, jesteś złodziejem, jeśli okradasz strukturę bierzesz tylko co twoje. Machlojek, unikania płacenia podatków, nadużywania własnego stanowiska, poświadczenia nieprawdy, przekupstwa dla własnych nie nazywa się tu wprost złodziejstwem, dla nas Polaków nie są to prawdziwe przestępstwa, raptem małe grzeszki, które pozwalają nam walczyć z systemem własnymi sposobami i utrzymywać ...

  Choć sytuacja na świecie zmienia się jak w kalejdoskopie, politycy to gaszą, to podsycają wszczynane przez siebie pożary, sojusznicy zmieniają strony, a kryzys goni kryzys, to sceneria pozostaje niezmienna, tak jak i nasze problemy wynikające z ludzkiej obłudy, nienawiści, egoizmu i zachłanności. Myśl ta towarzyszyła mi przez ostatnie trzy miesiące kompletnego oderwania się od śledzenia bieżących wydarzeń w kraju i za jego granicą. Nie planowałem tego, początkowo uniemożliwiły mi to różnego rodzaju obowiązki, po pewnym jednak czasie pomyślałem, że poza nerwami niewiele mogę stracić, więc postanowiłem kontynuować tą informacyjną ciszę. Z czasem wystrzeganie się docierania do mnie jakichkolwiek świeżych wiadomości stało się nawykiem, którego ciężko jest się wyzbyć, gdyż - trzeba to przyznać - wpływa pozytywnie na poziom zdrowia psychicznego. Czytając w tym czasie stare książki o wielkich polskich patriotach było mi z jednej strony wstyd, że swoją działalność polityczno-publicystycz...